Over Licht, Ruimte en Bewustzijn

Licht behoort tot de meest fascinerende en raadselachtige  fenomenen in ons universum.
Wetenschappers, filosofen en mystici hebben zich eeuwenlang 
verdiept in de aard ervan, zonder  het mysterie volledig te ontrafelen.
In verschillende tradities wordt  licht niet alleen gezien als fysisch  verschijnsel, maar vooral als  symbool van bewustzijn en kosmische  verbondenheid. 

In de Kabbala wordt licht aangeduid als 'Ohr EinSof' – letterlijk  vertaald als "licht zonder einde". Dit licht is niet het tastbare licht dat  onze ogen zien, maar een spirituele kracht, een oneindige stroom  bewustzijn die de essentie  van de Schepper vormt.
Volgens de kabbalistische leer bestaat alles wat we ervaren binnen  één enkele gedachte van de Schepper. Onze werkelijkheid, met al  haar complexiteit, ontvouwt zich binnen deze oneindige Mind. 
​
Het idee dat licht verbonden is met bewustzijn en de aard van  werkelijkheid vinden we zowel terug bij oude filosofen zoals  Empedocles als in moderne wetenschappelijke ontdekkingen. 

Empedocles beschreef licht ooit als een interactie van fundamentele  krachten, terwijl recente inzichten uit de kwantummechanica laten  zien dat de aard van licht afhankelijk is van observatie. 

Zo blijft licht een fenomeen dat ons begrip van de werkelijkheid  voortdurend uitdaagt. ​Moderne wetenschappelijke experimenten  zoals kwantumverstrengeling benadrukken hoe diepgaand en  complex  deze verbondenheid werkelijk is.​

Dit artikel is geïnspireerd door een boeiende
 lezing  van Dr. James T. (Jim) Ryder (1945–
2018),  voormalig Vice President van Lockheed
Martin  Space Systems en hoofd van het 
'Advanced  Technology Center'. 
Ryder onderzocht hoe recente wetenschappelijke ontdekkingen over sterren, melkwegstelsels en 
kosmische structuren wijzen op een bewust,  elektrisch levend universum, waarin de ware  aard  van licht opnieuw centraal komt te staan. 

​In plaats van losse objecten blijkt het universum zich te gedragen als één  samenhangend geheel, een ontdekking die  oude mystieke inzichten lijkt te ondersteunen. Het "kosmische web" van sterrenstelsels dat recente astrofysische  onderzoeken onthullen, bevestigt eveneens dit beeld van een onderling verbonden, gestructureerde werkelijkheid.  
​Hoewel bewustzijn in de wetenschap traditioneel wordt beschouwd als een product van hersenactiviteit, stellen enkele  invloedrijke denkers zoals David Bohm en Thomas Nagel al langere tijd dat bewustzijn fundamenteler zou kunnen zijn –  een intrinsiek onderdeel van de structuur van het universum zelf. Hoewel deze visie niet algemeen geaccepteerd is, krijgt  ze wel steeds meer aandacht in filosofische en wetenschappelijke discussies. 

Het lijkt erop dat moderne wetenschap en oude wijsheid langzaam naar elkaar toe bewegen.
Licht is niet alleen elektromagnetische straling of een handig hulpmiddel om te zien in het donker; het vormt de kern van  een realiteit waarin alles met elkaar verbonden is binnen één bewust veld.
Misschien naderen we hiermee een punt waarop eeuwenoude inzichten en hedendaagse wetenschap elkaar versterken 
en gezamenlijk een dieper begrip van de aard van ons bestaan onthullen.
​
J.