​Engelen en Demonen 

Engelen en demonen zijn belangrijke onderwerpen in de mystieke tradities van het jodendom, en hebben een centrale rol in de Kabbala. In deze tradities worden engelen en demonen beschouwd als spirituele wezens die tussen de goddelijke wereld en de fysieke wereld opereren, en die de menselijke ervaring op verschillende manieren kunnen beïnvloeden. De Kabbala erkent het bestaan van verschillende soorten engelen en demonen, die vaak worden geassocieerd met specifieke taken en functies. 

Bijvoorbeeld, in de joodse mystieke traditie van Merkava, die dateert
uit de 1e tot de 3e eeuw na Christus, worden engelen afgebeeld als wezens met meerdere gezichten en vleugels, die het goddelijke licht van de troon van God dragen. Later, in de middeleeuwse Kabbala, werd het idee van engelen en demonen verder ontwikkeld en uitgebreid. 

In de Kabbala worden engelen vaak geassocieerd met de Sefirot, de tien goddelijke attributen die de schepping vormen. Elke Sefira wordt geassocieerd met een specifieke engel, en deze engelen worden vaak beschouwd als bemiddelaars tussen de goddelijke en fysieke werelden. 

Engelen worden soms gezien als boodschappers die diep persoonlijke betekenissen dragen en zich manifesteren in de wereld om ons heen. Ze kunnen verschijnen in de vorm van symbolen, zoals een vlinder, en zijn beschikbaar voor het menselijk bewustzijn wanneer we openstaan voor hun aanwezigheid en de boodschappen die ze overbrengen.

​Demonen worden daarentegen vaak geassocieerd met de Sitra Achra, de 'andere zijde' of de kant van het kwade in de schepping. De demonen worden gezien als krachten die de menselijke ziel kunnen beïnvloeden en hen kunnen verleiden tot zonde en onzuiverheid. In sommige Kabbalistische tradities wordt zelfs beweerd dat demonen een belangrijke rol spelen in de schepping, en dat zij bijdragen aan de ontwikkeling van de menselijke ziel door ons te testen en ons te helpen ons te verheffen boven ons lagere zelf. 

Moderne kabbalistische ideeën over engelen en demonen hebben de oude tradities verder ontwikkeld en verfijnd. Bijvoorbeeld, sommige kabbalisten zien engelen en demonen niet als letterlijke entiteiten, maar als symbolen van verschillende aspecten van het menselijke bewustzijn. Engelen vertegenwoordigen dan de hogere, meer verfijnde aspecten van ons bewustzijn, terwijl demonen staan voor de lagere, meer primitieve en beperkende aspecten. 

In de moderne Kabbala wordt het concept van engelen en demonen vaak gebruikt als een symbolisch kader voor de innerlijke reis van de menselijke ziel. Door het bestuderen en begrijpen van deze symbolen, kunnen mensen inzicht krijgen in de verschillende krachten en aspecten van hun bewustzijn, en kunnen ze werken aan het ontwikkelen en verfijnen van hun innerlijke wereld.