Bijna-doodervaringen (BDE) zijn zeldzaam in traditionele Joodse heilige teksten, maar ze komen wel degelijk voor. Een voorbeeld hiervan is te vinden in de Talmoed, met name in de traktaten Pesachim en Bava Batra. Daar wordt het verhaal verteld van Rabbi Yosef, de zoon van Rabbi Yehoshua ben Levi, die een bijna-doodervaring had.
Het is opmerkelijk hoe veel overeenkomsten er zijn tussen spirituele tradities en het fenomeen van bijna-doodervaringen (BDE). Dit maakt het bijzonder boeiend om deze parallellen te verkennen vanuit het perspectief van de Kabbala.
Beide domeinen bieden een diepgaand inzicht in de mysteries van het leven, de dood en wat daarna komt. Ze nodigen ons uit om de grenzen van onze fysieke realiteit te overstijgen en een glimp op te vangen van hogere werelden waar begrenzingen en beperkingen vervagen. In de Kabbalistische traditie zijn er verschillende werelden met variërende intensiteit van Licht, het Licht van EinSof. In hogere werelden is het effect van het Licht zo intens dat alle begrenzingen verdwijnen, waardoor eenheid de allesomvattende realiteit wordt. Dit Licht wordt vaak ervaren als onvoorwaardelijke liefde. Deze ervaring komt sterk overeen met die van mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad en spreken over een Licht van liefde. Ze beschrijven ook een onomkeerbare grens, die de scheidslijn vormt tussen de werelden van vorm, inclusief spirituele vorm, en de hogere werelden waarin geen enkele afzonderlijke vorm kan bestaan. Onze fysieke wereld, die onder de wereld van Assiya valt, is slechts het startpunt. Naarmate men opklimt naar hogere werelden, wordt het Licht intenser en de begrenzingen die we in de lagere werelden ervaren, beginnen te vervagen. Dit komt ook overeen met de ervaringen van mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad en spreken over een Licht van liefde en onvoorwaardelijke acceptatie. Deze ervaringen van Licht en liefde zijn zo krachtig dat veel mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, niet willen terugkeren naar hun fysieke lichamen. Ze staan echter vaak voor een keuze, en velen kiezen ervoor om terug te keren, meestal vanwege hun geliefden. Dit roept de vraag op of bijna-doodervaringen misschien een van de kernervaringen zijn die aan de basis liggen van religieuze en spirituele tradities. Het loslaten van de materiële wereld lijkt deze diepgaande ervaringen te faciliteren, wat suggereert dat het overstijgen van het fysieke een universeel spiritueel doel kan zijn. Een ander fascinerend aspect van BDE is het gevoel van 'absolute waarheid' dat mensen vaak rapporteren. Dit komt overeen met het Joodse concept van Olam Ha'Emet, de Wereld van de Waarheid of de "Echte Wereld" een concept dat verwijst naar alle werelden boven de wereld van materie. Het zijn werelden waarin waarheid en absolute liefde beide manifestaties zijn van Het Licht van EinSof. In deze staat wordt vanuit menselijk perspectief meer onthuld; mensen die een Bijna-Doodervaring (BDE) hebben gehad, spreken vaak over het ontvangen van antwoorden op levensvragen en zelfs het begrijpen van het ultieme doel van het bestaan. Bij het terugkeren naar hun fysieke lichamen worden deze inzichten vaak moeilijk te articuleren. De begrenzingen en beperkingen van onze materiële wereld maken het lastig om deze diepe kennis volledig te bevatten. Dit is een ervaring die veel mensen met een BDE delen: de onmogelijkheid om hun ervaringen adequaat onder woorden te brengen, wat wellicht wijst op de beperkingen van onze taal en concepten in het vastleggen van dergelijke transcendente ervaringen. Ook de Hebreeuwse term "הלך לעולמו" (Halach Le'olamo) is een diepgaande en veelzijdige uitdrukking die vaak wordt gebruikt om het overlijden van iemand te beschrijven. Letterlijk vertaald betekent het "hij/zij is naar zijn/haar eigen wereld gegaan," en het roept een beeld op van een persoonlijke, unieke realiteit die iemand gedurende zijn of haar leven heeft gecreëerd. Deze term kan een nieuw perspectief bieden op het fenomeen van bijna-doodervaringen. Hoewel BDE's universeel lijken te zijn, variëren de specifieke ervaringen sterk van persoon tot persoon. Sommigen ontmoeten religieuze figuren zoals Jezus of de profeet Elia, terwijl anderen worden begroet door overleden familieleden of zelfs onbekende entiteiten die een gevoel van onvoorwaardelijke liefde uitstralen. Misschien is het zo dat "naar je eigen wereld gaan" niet alleen een metafoor is voor het leven na de dood, maar ook een reflectie van het leven dat we hier en nu leiden. De 'wereld' die we voor onszelf bouwen—gevormd door onze acties, gedachten, en interacties met anderen—kan wel eens de lens zijn waardoor we het hiernamaals ervaren. In die zin wordt het bouwen van een 'eigen wereld' een levenslang proces, waarbij onze dagelijkse keuzes en gedragingen de kwaliteit van die wereld beïnvloeden, zowel in het materiële als in het spirituele vlak. Dus, in plaats van twee afzonderlijke fenomenen, kunnen Kabbalistische inzichten en bijna-doodervaringen in feite verschillende facetten zijn van een groter, meer geïntegreerd begrip van de spirituele dimensies van het leven en de dood. Ze nodigen ons uit om verder te verkennen, vragen te stellen en uiteindelijk te groeien in ons begrip van het onbekende, terwijl we navigeren door de complexiteiten van onze fysieke en spirituele realiteiten. J.
1 Opmerking
5/5/2023 0 Opmerkingen Het SchermBij tijd en wijle ervaren we allemaal momenten dat er iets tussen jou en de ander komt te staan. Je wilt beledigende woorden niet meer binnen laten komen bij voorbeeld. Intern zeg je ‘ho’. Maar soms kan het ook zo zijn dat de ander je complimentjes geeft en blijft geven totdat het ongemakkelijk wordt en je gevoelens van schaamte in je op voelt komen. Soms ook vind je het lastig om een welgemeend compliment te ontvangen en geef je ogenblikkelijk een compliment terug. Dan sta je weer quitte. Soms ontvang je hulp en ben je daar dankbaar voor. Maar als die hulp te overvloedig wordt, probeer je de boot af te houden, dan leg je een scherm tussen jou en ander. Er zijn talloze voorbeelden te bedenken wanneer iets te veel wordt en je daarop een reactie geeft. Soms ook kan zelfs liefde te veel zijn, omdat je lijf het niet aan kan. Je geest, en daarmee ook je lijf, kunnen nog niet bevatten dat jij die hoeveelheid liefde waard bent. Dan sla je je ogen neer, je maakt misschien zelfs een onverschillige of botte opmerking waarmee je de ander afhoudt. Als iemand op een onprettige manier over je grenzen gaat dan is dat een mogelijkheid om je eigen afweermechanisme te onderzoeken. Want waarom trek je een streep? Of wenste je dat je een streep had getrokken? Wat gaat er door je heen? Welke gevoelens of gedachten spelen een rol als je ‘nee’ zegt als de ander iets tegen je zegt dat jij niet wilt horen? Of als die ander je aanraakt en jij ervan schrikt of ervan in verwarring raakt?
Zelfs ja of nee zeggen tegen een reep chocola schept een mogelijkheid om het scala aan afwegingen aan je voorbij te zien trekken. Denk er maar over na. Kahlil Gibran sprak en zei: “Alles aan te nemen wat iemand verlangt te geven, is misschien wel de meest dankbare daad”. Slechts stilte is passend als je deze zin tot je door laat dringen … Want wat is er nodig om alles dat een ander jou wil geven te ontvangen? Een klap incasseren? Minachting? Stijlloze kritiek? Spullen die je niet nodig hebt? Liefde die je niet kunt beantwoorden? Haat? Persoonlijk verdriet? Pijn? Stel je krijgt een klap. Als je de ander niet echt goed kent en de motivatie niet begrijpt om jou te slaan dan is de primaire reactie verontwaardiging en misschien sla je terug. Maar als je snapt dat de ander onbeholpen is en dat jij slechts een projectie bent waarop de ander ‘los’ gaat dan kun je in contact blijven en zonder rancune in gesprek gaan. Als dit waarachtig in je vermogen ligt dan is de kans groot dat de ander stopt voordat hij daadwerkelijk een slag uitdeelt. Anders kun je toch bij jezelf te rade gaan of er in jouzelf een residu besloten ligt van frustratie of boosheid. Et voilà je leert van elkaar: dankbaarheid. Voor minachting is het idem dito. Je krijgt een kans om de ander te leren begrijpen, jezelf te onderzoeken en zeker op het gebied waar jijzelf wellicht met minachting over personen denkt of praat. Want zodra je breder durft te kijken en het in een grotere context plaatst verdwijnt de minachting. Een ieder geeft wat in zijn of haar beste vermogen ligt. Zelfs al is het niet jouw manier van doen en zal dat ook nooit zo worden. Een ander heeft het nodig om naar beneden uit te halen en daarmee geeft ie zijn plaats aan van handelen. Daar kun je begrip voor hebben. Geen goedkeuring alhoewel ook daar over te praten valt. Want een mens moet ook leren om te vergeven. Hoe kun je tot vergeving komen als er geen rotzakken zijn? Stijlloze kritiek getuigt van slechte smaak. Kritiek kan heel nuttig zijn en opbouwend. Stijlloze kritiek is de ander hoop ontnemen om het beter te doen. Het is bemoediging ontzeggen om het beste naar boven te halen. Stijlloze kritiek is de ander ontkrachten met vaak desastreuze gevolgen. Kun je het doorzien? Kun je inzien dat slechts iemand met een laag zelfbeeld zo handelt? Ook hier geldt dat je als kop van Jut stijlloze kritiek tegemoet kunt treden door open te blijven voor de motivatie van de ander en kun je blijk geven dat jouw wens is de ander te willen begrijpen opdat je in harmonie verder kunt gaan. Spullen die je niet nodig hebt, maar die je met de beste bedoelingen worden gegeven, kunnen je in een lastig parket brengen. Wat moet je ermee? Kans is om de eigenschappen van de voorwerpen positief te benoemen. Daarmee eer je de gever. Wie weet ontstaat er een creatief aha moment waardoor je weet hoe de spullen kunt gebruiken of inzetten voor een goed doel. Om maar iets te noemen. Het leert je ook om de waarde van spullen juist in te schatten. Het leert je om je hart voor de ander open te stellen, die zelf de waarde ervan met jou wil delen.
Haat kan zich op verschillende niveaus afspelen. Stel dat een politicus plannen initieert die indruisen tegen jouw waarden en normen dan zou je de persoon kunnen haten. Je voelt liefde voor datgene dat lijdt onder de plannen. Boosheid krijgt daarmee een kans om over te gaan in haat. Je kunt ook je vader of je moeder haten die jou veel hartenpijn hebben bezorgd. Maar de kern is liefde, omdat je diep van binnen van je vader en moeder houdt. Hun specifieke handelen zorgt voor gevoelens van afscheiding, die dus agressie oproept, omdat de liefde stagneert. Zo ontstaat haat. Maar haat is ook een mogelijkheid om heel diep te voelen. Diep in jezelf graven om erachter te komen tot hoever je wilt of kunt gaan om uiting te geven aan die haat. Daarmee ontdek je de krochten van je ziel. Wanhoop en depressie kunnen eveneens je op de bodem van de put doen belanden. Dat is eng en zorgwekkend. Voor wie zich daar durft te bewegen, ligt de weg open om te ontdekken dat in een put die diep genoeg is, het strooilicht verdwijnt en zon en sterren tegelijkertijd schijnen. Dan ontdek je dat je nooit dieper kunt vallen, omdat er alleen maar Licht is. Vaak blijven we halverwege hangen en durven we die diepste diepten niet te verkennen, terwijl juist daar de mogelijkheden tot immense groei liggen. Degene of datgene dat object is van jouw haat, zou je met meer dan dankbaarheid mogen verwelkomen, omdat de mogelijkheden tot innerlijke en spirituele groei haast oneindig zijn. Uiteindelijk leer je dat alles met elkaar samenhangt en dat de duisternis schijn is.
Persoonlijk verdriet wil niemand. Maar besef dat een mens die nooit verdriet gekend heeft, onvolledig mens is. Mensen die het altijd voor de wind is gegaan, geen verlies of leed hebben meegemaakt, kunnen zich niet makkelijk inleven in pijnlijke situaties. Verdriet kennen, betekent ook de andere kant van vreugde kennen. Verdriet kennen, is de tegenstellingen van het leven ervaren. Net zoals angst tegenover moed en vertrouwen staat. Duisternis tegenover licht en dag tegenover nacht. Verdriet laat je de bedoeling van de schepping onderzoeken zelfs al duurt het jaren. Verdriet kan je verzachten en kan je helaas ook doen verharden. Verdriet maakt je kwetsbaar, want wie doet met ogen vol tranen de deur open als er wordt aangebeld? Verdriet laten zien en je verdriet delen is geen zwaktebod. Het is een teken van kracht. Niet van sterkte, maar van kracht omdat je kunt meebewegen als riet in de wind. Verstopt verdriet tekent een mens. Daarom hebben we ook tranen tot onze beschikking om de overload af te voeren. Verdriet is compassie. Verdriet is een teken van gehechtheid en voelen hoe diep die hechting is. Verdriet leidt tot zelfkennis en tot overstijgen van emoties en tot verbinding boven alles uit. Het is net zoiets als liefde, maar dan de andere kant. Het is de ruwe diamant die in facetten geslepen wordt. Het is de loutering in en door het leven. Pijn kan zich op alle mogelijke wijzen voordoen. Pijn kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Wie kan in hemelsnaam pijn in dankbaarheid aannemen? Pijn omvat eigenlijk alles wat eerder genoemd werd. Pijn kan radeloos maken waardoor je naar middelen grijpt om de pijn te verdoven. Een ieder die echt letterlijk heel veel pijn heeft ervaren, weet dat elk medicijn hoe sterk ook wordt omarmd. Alles beter dan zoveel pijn. Pijn helpt je om tot lichaamsbewustzijn te komen. Niet iedereen heeft even goed gevoel met z’n lijf. Velen kunnen emotionele pijn nauwelijks in het lichaam voelen. Kinderen die seksueel misbruikt worden, leren behendig te worden in het uittreden. Ze dissociëren dermate dat het lijkt of ‘het’ niet met hun gebeurt. Ze kunnen ook zien van bovenaf. Later blijkt het lastig om weer lichaamsbewustzijn terug te krijgen. Ze voelen zich meer thuis in de spirituele wereld. Maar ook die is dan onvolledig, want het lijf hoort erbij. Pijn is een waarschuwing. Pas op, geef acht! Pijn is een signaal om onze gezondheid onder de loep te nemen. Pijn is ook een graadmeter om onze conditie aan af te meten. Verzuur je snel of niet? Zonder pijn zou je niet snel een dokter raadplegen. Dus pijn heeft iets te zeggen. Pijn van een ander voelen zorgt voor compassie en zorgt ook voor een bewustwording dat wij mensen als communicerende vaten zijn. MRI-scans tonen aan dat onze hersenen met elkaar in verbinding staan. Lichten bij jou je hersenen op als je wilt geven dan licht het plekje ontvangen op bij de ander. Pijn en lijden zijn de grote raadsels op aarde. Waarom bestaat er een God als er zoveel pijn in de wereld is? Toch zijn door pijn medicijnen ontwikkeld, hebben we het menselijk lichaam beter leren kennen en leiden emotionele pijnen tot Zelfkennis. Het is veel te kort door de bocht, maar toch een feit. Weinigen komen tot een verruimd bewustzijn zonder pijn, verdriet en narigheid te hebben ondervonden. Zelfs Liefde raakt pijn aan. Misschien juist wel liefde omdat een bedding van liefdevolle aandacht de weg vrij maakt om oud zeer en al dat andere tegemoet te treden opdat je het kunt transformeren, zodat je waarachtig mens kunt worden. Opdat je dankbaar kunt zijn omdat jijzelf alles hebt willen en durven ontvangen wat het leven je aanreikte. Mij heeft de ondraaglijke pijn van een ander leren bidden waarbij mijn hart als het ware uiteen scheurde, nog verder dan ik voor mogelijk hield, zodat de LIEFDE in volle omvang vrij kon komen. De pijn van de ander was een geschenk voor mij en mijn dankbaarheid kent geen grenzen. Geschreven door Mabel van Osnabrugge |
Archives
Augustus 2024
Kabbala, Kabbalastudie, Chassidisme, Midrasj, Studie, Ontwikkeling, SpiritualiteitAlles AI Base Reality BDE Bewustzijn Bijna-doodervaring Chassidisma Coaching Creativiteit De Evolutie Van De Kabbalistische Traditie De Juiste Vraag Engelen Esoterische Tradities Evolutie Gerona Hedonisme Hedonistische Adaptatie Hoofd En Hart Innerlijke Tempel Isaac Newton Joodse Mystiek Juiste Vraag Kabbala Kabbalastudie Kabbala Terminologie Kosmologie Krachten Leven En Dood Licht En Vat Liefde LLM Luriaanse Kabbala Masach Mystieke Tradities Perceptie Persoonlijk Profeten Profetie Realiteit Safed Shift Spiritueel Technologie Staf Tempel Voorspellen Werkelijkheid Wil Wil Om Te Ontvangen Zonsverduistering |
Alle informatie en activiteiten die via de Olamot-website worden aangeboden, zijn volledig kosteloos.
Als je de missie van Olamot wilt ondersteunen, zijn we dankbaar voor elke gift. Je kunt je bijdrage overmaken naar bankrekeningnummer NL59 BUNQ 2088 4673 00, ten name van J. Ben-Chaim, met als omschrijving 'gift kabbala'. Jouw steun is essentieel om deze waardevolle activiteiten niet alleen voort te zetten, maar ook verder uit te breiden. Hartelijk dank voor je steun! |
© 2024 Olamot